Probiotyki przy nietolerancji histaminy
Nietolerancja histaminy związana jest z małą ilością enzymu DAO. W jaki sposób przy nietolerancji histaminy mogą pomóc probiotyki?
- Histamina pełni funkcję mediatora procesów zapalnych, mediatora odczynu alergicznego
- Nietolerancja histaminy nie jest łatwa do zdiagnozowania
- W leczeniu kluczowa jest unikanie pokarmów bogatych w histaminę
Histamina to hormon tkankowy, który w organizmie człowieka powstaje w wyniku dekarboksylacji histydyny (jednego z aminokwasów białkowych). Pełni funkcję mediatora procesów zapalnych, mediatora odczynu alergicznego, neuroprzekaźnika, ponadto pobudza wydzielanie kwasu żołądkowego, wspierając procesy trawienne. Oprócz tego reguluje apetyt, perystaltykę przewodu pokarmowego i temperaturę ciała, a także wpływa pozytywnie na pamięć i koncentrację. Substancja magazynowana jest w komórkach tkanki łącznej i błon śluzowych. Uwalniana jest pod wpływem różnych czynników, może to być np. kontakt z alergenem czy sytuacja stresowa. Dochodzi wówczas do reakcji biochemicznych, które w konsekwencji dają objawy alergii. Histamina występuje również w produktach spożywczych. Dla większości osób substancja ta, przyjmowana wraz z pokarmem, nie stanowi żadnego problemu – rozkładana jest w jelicie przez enzym oksydazę diaminową (DAO). Niekiedy jednak może przyczyniać się do rozwoju niepożądanych reakcji, przypominających reakcje alergiczne czy symptomy zatrucia. Dotyczy to osób ze zbyt niską ilością enzymu DAO (mówimy wówczas o nietolerancji histaminy). Problemem może być również spożycie znacznych ilości histaminy (enzym nie nadąża rozkładać histaminy i dochodzi do zatrucia). Najczęstsze objawy nietolerancji histaminy to bóle brzucha, wzdęcia, biegunka, migreny, katar, kichanie, duszności, szybkie bicie serca, pokrzywka, wysypka, świąd, plamy na skórze.
Polecamy: Co warto wiedzieć o Bifidobakteriach?
Diagnostyka i leczenie
Nietolerancja histaminy nie jest łatwa do zdiagnozowania. Ze względu na podobne objawy bywa mylona z alergiami pokarmowymi. Jeśli jednak testy ponad wszelką wątpliwość wykluczają alergię, a mimo to pojawiają się typowe dla niej objawy, warto sprawdzić, czy nie mamy do czynienia właśnie z nietolerancją histaminy. Bardzo ważny jest skrupulatny wywiad lekarski. Dobrze jest zapisywać, co zjedliśmy i czy po spożyciu danego pokarmu wystąpiły niepożądane reakcje (jakie i w jakim czasie od zjedzenia). Ważne jest również oznaczenie DAO i poziomu histaminy we krwi. Niedobór i obniżenie aktywności DAO może występować m.in. przy przewlekłej chorobie nerek, chorób wątroby, w zespole jelita drażliwego, w przewlekłych stanach zapalnych jelit czy pod wpływem długotrwałego stresu. Może być również wynikiem niedoboru niektórych minerałów (cynku, miedzi) i witamin (B6, C) lub stosowania leków będących inhibitorami oksydazy diaminowej. W leczeniu kluczowa jest unikanie pokarmów bogatych w histaminę (przede wszystkim produktów fermentowanych, długo dojrzewających, puszkowanych i przetworzonych, wędzonych takich jak np. kapusta kiszona, ser, wino, jogurt, maślanka) i stymulujących jej wydzielanie (np. owoców morza, orzeszków ziemnych, cytrusów, czekolady). Warto również zadbać o jelita i sprawdzić, czy przyjmowane leki nie blokują funkcji DAO.
Polecamy: Bakterie Lactobacillus w probiotykach
Czy warto sięgać po probiotyki przy nietolerancji histaminy?
Probiotyki korzystnie wpływają na pracę jelit i ogólną kondycję jelit, co wydaje się ważne przy objawach wskazujących na nietolerancję histaminy. Trzeba jednak uważać, ponieważ niektóre szczepy bakterii nasilają produkcję histaminy – chodzi przede wszystkim o bakterie Lactobacillus bulgarcius, Lactobacillus reuteri oraz Lactobacillus casei. Bezpieczne i pomocne w obniżaniu poziomu tej substancji oraz sprzyjające produkcji oksydazy diaminowej będą natomiast preparaty probiotyczne zawierające bakterie Bifidobacterium infantis, Bifidobacterium breve, Bifidobacterium longum, a także Lactobacillusplantarum.
